1.14 Cili është dallimi mes Biblës dhe Kur’anit?
Myslimanët besojnë se Kur’ani i ishte diktuar Muhamedit fjalë për fjalë nga Zoti në gjuhën arabe. Tekstet kuranore janë të shenjta për myslimanët. Kjo vlen edhe për Biblën: si të krishterë, ne besojmë se autorët e Biblës u frymëzuan nga Shpirti Shenjt (pa e diktuar Zoti tekstin). I njëjti Shpirt Shenjt i ndihmon lexuesit ta interpretojnë saktë Biblën. Fjalët në Bibël gjallërohen kur lexohen.
Lidhur me përmbajtjen, Kur’ani mohon që Jezusi është Biri i Zotit dhe se Ai vdiq dhe u ringjall nga të vdekurit. Kjo do të thotë se e vërteta që Zoti u mishërua në Jezusin për dashurinë e tij ndaj nesh nuk pranohet.
Çfarë funksioni ka Shkrimi i Shenjtë në jetën e Kishës?
Shkrimi i Shenjtë mbështet dhe fuqizon jetën e Kishës. Për bijtë e saj ai është patundshmëri e fesë, ushqim dhe burim i jetës shpirtërore. Është shpirti frymëzues i teologjisë dhe i predikimit baritor. Thotë Psalmisti: ai është “dritëz për këmbët e mia, dritë për udhët e mia” (Ps 119, 105). Prandaj Kisha nxit një lexim të shpeshtë të Shkrimit të Shenjtë, sepse “mosnjohja e Shkrimeve është mosnjohje e Krishtit” (Shën Jeronimi). [KKKP 24]
Besimi në Hyjin, i shpallur nga pasardhësit shpirtërorë të Abrahamit - të krishterët, myslimanët dhe hebrenjtë - kur jetohet me sinqeritet, kur depërton në jetë, është një themel i caktuar i dinjitetit, vëllazërisë, lirisë së njerëzve dhe një parim i ndershmërisë për sjelljen morale dhe jetën në shoqëri. Dhe ka edhe më shumë: si rezultat i këtij besimi në Hyjin Krijues dhe transhendent, njeriu e gjen veten në majën e krijimit. Ai u krijua, mëson Bibla, “sipas shëmbëlltyrës dhe në përngjasim me Zotin” (Zan 1:27); për Kuranin, librin e shenjtë të muslimanëve, megjithëse njeriu është krijuar nga pluhuri, “Zoti i dha frymën dhe e pajisi me dëgjim, shikim dhe zemër”, domethënë inteligjencë (Sure 32.8). [Papa Gjon Pali II, Ankara 29 nëntor 1979]
