1.37 Matutulungan ba tayo ng pagdurusa na lumapit sa Diyos?
Ang pagdurusa ay hindi kailanman isang personal na parusa mula sa Diyos: sa katunayan, malapit siya sa lahat ng naghihirap at nagdadalamhati. Ang paghihirap ay hindi kailanman bahagi ng plano ng Diyos para sa mundo, ngunit dumating ito sa mundo bilang isang resulta ng orihinal na kasalanan at pagbagsak ng tao. Upang mabago ang sitwasyong ito, handa si Hesus na isakripisyo ang kanyang sariling buhay sa krus dahil sa pagmamahal sa lahat ng tao. Pinahiya siya at pinahirapan ng mga taong ito.
Sa pamamagitan ng kanyang kakila-kilabot na pagdurusa, binuksan ni Hesus ang isang landas patungo sa Diyos sa langit. Kapag naghihirap tayo, malalaman natin na tayo ay nagkakaisa kay Hesus, na naghihirap din. Dinaig pa niya ang kamatayan! Habang kinikilala natin siya nang mas mabuti at nananatiling malapit sa kanya, maaari din nating mapagtagumpayan ang pagdurusa at kalungkutan at makapasok sa presensya ng Diyos sa langit. Sa pamamagitan ng pagsasama kay Hesus, ang ating pagdurusa ay maaaring maging makabuluhan.
Ano ang kahalagahan ng pakikiramay ni Jesus sa mga may sakit?
Ang pagkahabag ni Jesus patungo sa mga may sakit at ang kanyang maraming pagpapagaling ng may sakit ay isang malinaw na tanda na kasama niya ang dumating ang kaharian ng Diyos at samakatuwid ang tagumpay sa kasalanan, sa pagdurusa, at sa kamatayan. Sa pamamagitan ng kanyang sariling pagnanasa at kamatayan ay nagbigay siya ng bagong kahulugan sa ating pagdurusa na, kapag nagkakaisa sa kanyang sarili, ay maaaring maging isang paraan ng paglilinis at kaligtasan para sa atin at para sa iba. [CCCC 314]
Bakit nagpakita si Jesus ng malaking interes sa mga maysakit?
Dumating si Jesus para ipakita ang pag-ibig ng Diyos. Kadalasan ay ginawa Niya ito roon kung saan natin partikular na nararamdamang nanganganib: sa kahinaan ng ating buhay sa pamamagitan ng sakit. Nais ng Diyos na maging malusog tayo sa katawan at kaluluwa, na paniwalaan natin ito at malaman ang darating na kaharian ng Diyos.
Minsa’y kinakailangan munang magkasakit para malaman natin, malusog man o maysakit, ang ating kinakailangan higit sa lahat – ang Diyos. Wala tayong buhay kundi sa Kanya lamang. Kaya mayroong natatanging kutob ang mga maysakit at makasalanan para sa kung ano ang mahalaga. Sa → Bagong Tipan ay hinanap na ng mga maysakit ang paglapit kay Jesus; sinubukan nilang “mahipo Siya dahil may kapangyarihang lumalabas sa Kanya, na nagpapagaling sa lahat” (Lc 6:19). [Youcat 241]
Ang mga pagdurusa ng tao, na kaisa sa matagumpay na pagtubos sa pamamagitan pagdurusa ni Cristo, ay bumubuo ng isang espesyal na suporta para sa mga kapangyarihan ng kabutihan, at buksan ang daan sa tagumpay ng mga nakakaligtas na kapangyarihang ito. [Pope John Paul II, Salvifici Doloris, n. 27]
