1.36 Kalooban ba ng Diyos na ang mga tao ay mamatay?
Walang kamatayan sa orihinal na plano ng Diyos. Naging bahagi lamang ng buhay ng tao ang kamatayan bilang bunga ng kasalanang nagawa ng mga unang tao. Sa pamamagitan ng paggawa ng orihinal na kasalanan tinanggihan nila ang Diyos. Gayunpaman, nais pa rin ng Diyos na mabuhay tayo magpakailanman. Ngunit ang mabuhay magpakailanman sa mundong ito, kasama ang lahat ng kahirapan at pagdurusa, ay hindi talaga magiging kahanga-hanga! Si Hesus ay dumating sa lupa, namatay sa krus, at muling binuhay ng Diyos upang mabura ang bunga ng unang kasalanan.
Salamat kay Hesus maaari tayong mabuhay magpakailanman sa langit pagkatapos ng ating kamatayan. Makakarating tayo sa langit sa pamamagitan ng pagsunod kay Hesus, at sa pamamagitan ng pamumuhay sa isang mapagmahal na ugnayan sa Diyos at sa ating kapwa tao.
Kung ang Diyos ay makapangyarihan -sa -lahat at provident, bakit mayroon ang kasamaan?
Sa tanong na ito, bilang masakit at mahiwaga tulad nito, tanging ang buong Kristiyanong pananampalataya ay maaaring maging tugon. Ang Diyos ay hindi sa anumang paraan - direkta o hindi tuwiran - ang sanhi ng kasamaan. Ipinapaliwanag niya ang misteryo ng kasamaan sa kanyang Anak na si Jesucristo na namatay at bumangon upang mawala ang malaking moral na kasamaan, kasalanan ng tao, na nasa ugat ng lahat ng iba pang mga kasamaan '. [CCCC 57]
Bakit pinapayagan ng Diyos ang kasamaan?
Ang pananampalataya ay nagbibigay sa atin ng katiyakan na hindi papayagan ng Diyos ang kasamaan kung hindi siya naging sanhi ng isang mabuting magmula sa napakasama na iyon. Ito ay natanto sa isang kamangha -manghang paraan ng Diyos sa kamatayan at muling pagkabuhay ni Cristo. Sa katunayan, mula sa pinakadakila sa lahat ng mga kasamaan sa moralidad (ang pagpatay sa kanyang anak) ay inilabas niya ang pinakadakila sa lahat ng mga kalakal (ang pagluwalhati ni Cristo at ang ating pagtubos. [CCCC 58]
Ano ang ibig sabihin ng mamatay kay Cristo Jesus?
Ang namamatay kay Cristo Jesus ay nangangahulugang mamatay sa estado ng biyaya ng Diyos nang walang anumang mortal na kasalanan. Ang isang mananampalataya kay Cristo, na sumusunod sa kanyang halimbawa, ay kaya mabago ang kanyang sariling kamatayan sa isang gawa ng pagsunod at pag -ibig sa Ama. "Ang kasabihan na ito ay sigurado: kung namatay tayo kasama niya, mabubuhay din tayo kasama niya" (2 Timoteo 2:11). [CCCC 206]
Paano tayo tinutulungan ni Kristo sa oras ng kamatayan kapag nagtitiwala tayo sa Kanya?
Sinasalubong tayo ni Kristo at dinadala tayo sa buhay na walang hanggan. “Hindi ang kamatayan ang susundo sa akin, kundi ang Diyos.” (Santa Teresita ng Sanggol na si Jesus)
Ang pagnilay sa pagdurusa at kamatayan ni Jesus ay maaari mismong gawing mas magaan ang kamatayan. Sa isang kilos ng pagtitiwala at pag-ibig sa Ama, maaari tayong magsabi ng “Oo,” gaya ng ginawa ni Jesus sa hardin ng Olibo. Ang naturang disposisyon ay tinatawag na “espirituwal na alay”: Ang mamamatay ay pinag-iisa ang kanyang sarili sa alay ni Kristo sa krus. Ang sinumang namamatay nang may pagtitiwala sa Diyos at may kapayapaan sa tao, ibig sabihin, walang mabigat na kasalanan, ay patungo sa pakikipag-isa kay Kristong muling nabuhay. Hindi tayo hahayaan ng ating pagkamatay na mahulog kundi sa Kanyang mga kamay. Ang sinumang namamatay ay hindi bumabangon kung saan-saan lamang, kundi bumabalik pauwi sa pag-ibig ng Diyos na siyang lumikha sa kanya. [Youcat 155]
Sapagkat hindi lamang tayo ginawa ng Diyos sa wala; ngunit malaya Niya tayong binigyan, sa pamamagitan ng Biyaya ng Salita, isang buhay na naaayon sa Diyos. Ngunit ang mga tao, na tinanggihan ang mga bagay na walang hanggan, at sa payo ng diyablo, ay lumingon sa mga bagay na katiwalian, ay naging sanhi ng kanilang sariling kabulukan sa kamatayan. [St. Athanasius, Treatise on the incarnation of the Word, Chap. 5 (MG 25, 104)]
