4.17 Paano magiging isang santo?
Ang mga santo ay mga tao na bukas sa Diyos sa isang natatanging paraan [>4.16] sa panahon ng kanilang buhay. Sapagkat sila ay ipinahayag na isang santo (naging kanonisado) ng Simbahan pagkamatay nila, malinaw sa lahat na sila ay nasa langit, at ipinagdarasal tayo doon. Ang mga ito ay isang halimbawa para sa lahat ng mga mananampalataya.
Ang Simbahan ay nagtatag ng isang tiyak na pamamaraan para sa kanonisasyon. Matapos ang pagkamatay ng isang tao, kailangan muna siyang ipahayag na isang ‘Alipin ng Diyos’, pagkatapos ay ‘Kapita-pitagan’, pagkatapos ay ‘Kabanal-banalan’, at sa wakas ay ‘Santo’. Ang bawat isa ay maaaring maging banal sa pamamagitan ng pamumuhay sa isang malapit na ugnayan kay Hesus [>4.4], kahit na hindi lahat ng mga ganoong tao ay opisyal na ipinahayag na mga banal.
Ano ang ibig sabihin ng "kasamahan ng mga banal"?
Nabibilang sa "kasamahan ng mga banal" ang lahat ng taong inilagay ang kanilang pag-asa kay Kristo at nabibilang na sa kanya sa pamamagitan ng binyag, sila man ay patay na o buhay pa. Kahit na tayo'y isang katawan kay Kristo, nabubuhay tayo sa isang komunidad na sakop ang langit at lupa.
Ang Simbahan ay mas malaki at mas masigla kaysa sa iniisip natin. Nabibilang sa kanya ang mga buhay at mga patay, sila man ay nasa proseso pa ng paglilinis sa purgatoryo o nasa kaluwalhatian na ng Diyos, kilala o hindi kilala, dakilang mga banal o mga taong hindi napapansin. Maaari nating tulungan ang isa't-isa kahit pagkatapos ng kamatayan. Maaari tayong manawagan sa mga santong ating kapangalan at sa mga paborito nating santo, at pati na rin sa ating mga yumaong kamag-anak na pinaniniwalaan nating nasa piling na ng Diyos. Sa kabilang dako, maaari nating matulungan ang ating mga yumaong nasa proseso pa ng paglilinis sa purgatoryo sa pamamagitan ng ating panalangin para sa kanila. Ang anumang ginagawa o pinagdurusahan ng isang indibidwal sa pamamagitan ni Kristo at para kay Kristo, ay para sa kapakinabangan ng lahat. Ngunit sa kasamaang palad, ibig din nitong sabihin na napipinsala ng bawat kasalanan ang komunidad. [Youcat 146]
Kinakailangan bang maging "banal" tayong lahat?
Oo. Ito ang kahulugan ng ating buhay, na tayo'y maging kaisa ng Diyos sa pag-ibig at ganap na tumutupad sa mga kagustuhan ng Diyos. Kailangan nating hayaan ang Diyos na "isabuhay ang Kanyang buhay sa atin" (Santa Teresa ng Calcutta). Ito ang ibig sabihin ng maging "banal".
Tinatanong ng bawat tao ang mga katanungang: Sino ako, bakit ako nandito, paano ko mahahanap ang aking sarili? Sinasagot ito ng pananampalataya: Sa → kabanalan lamang makikita ng tao ang tunay na pagkakaisa sa kanyang sarili at sa kanyang Tagapaglikha. Ngunit ang kabanalan ay hindi isang kaganapang ginagawa ng sarili kundi isang kaganapang ginagawa ng sarili kundi isang pag-iisa sa nagkatawang-taong pag-ibig na si Kristo. Ang sinumang nagtatamo ng bagong buhay ay makikita ang sarili at magiging banal. [Youcat 342]
Minamahal na kabataan, ang Simbahan ay nangangailangan ng tunay na mga saksi para sa bagong ebanghelisasyon: mga kalalakihan at kababaihan na ang buhay ay nabago sa pamamagitan ng pagpupulong kay Jesus, kalalakihan at kababaihan na may kakayahang iparating ang karanasang ito sa iba. Kailangan ng Iglesya ng mga banal. Ang lahat ay tinawag sa kabanalan, at ang mga banal na tao lamang ang maaaring makabago ng sangkatauhan. Marami ang nauna sa atin sa landas na ito ng kabayanihan ng Ebanghelyo, at hinihimok ko kayo na lumingon sa kanila nang madalas upang manalangin para sa kanilang pamamagitan. [Pope John Paul II, Message for WYD 2005, n. 7]
