4.4 Paano ko masusunod si Hesus, at ano ang aking bokasyon?

Kabilang sa mga tapat sa pamamagitan ng banal na institusyon ay may mga banal na ministro na tumanggap ng sakramento ng Banal na Ordo at na bumubuo sa hierarchy ng Simbahan. Ang iba pang mga miyembro ng Iglesya ay tinatawag na mga layang. Sa parehong hierarchy at mga layuan may ilang mga tapat na nag-alay sa isang espesyal na paraan sa Diyos sa pamamagitan ng pagsasagawa ng mga payo ng ebanghelyo: kastidad o walang asawa, kahirapan, at pagsunod. [CCCC 178]

Ang nakonsagrar na buhay ay isang kalagayan ng buhay na kinikilala ng Simbahan. Ito'y isang malayang tugon sa isang pantanging tawag mula kay Kristo kung saan ang mga nakonsagrar ay nag-aalay ng kanilang sarili nang lubusan sa Diyos at nagsisikap para sa kasakdalan ng kawanggawa na inililihim ng Banal na Espiritu. Ang pag-aalay na ito ay nailalarawan sa pamamagitan ng pagsasagawa ng mga payo ng ebanghelyo. [CCCC 192]

Ang nakonsagrar na buhay ay nakikibahagi sa misyon ng Simbahan sa pamamagitan ng isang ganap na pag-aalay kay Kristo at sa mga kapatid na lalaki at babae na nagpapatotoo sa pag-asa ng makalangit na Kaharian. [CCCC 193]

Sa Simbahan ay mayroong mga → Layko at → Pari. Lahat ng anak ng Diyos ay may parehong dangal. Sila ay may mga tungkuling magkakatumbas ngunit magkakaiba. Ang misyon ng mga layko ay ihanay ang buong mundo sa kaharian ng Diyos. Ang serbisyo ng paggabay, pagtuturo at pagpapakabanal sa Simbahan ay iniuugnay sa kanilang inordenahang mga ministro (Kleriko). Sa parehong katayuan ay mayroong mga Kristiyano na inilalaan ang kanilang sarili sa Diyos sa kalinisan (buhay na walang asawa), pagdaralita at pagtalima sa isang espesyal na paraan (halimbawa, ang mga relihiyoso at relihiyosa na nag-alay ng buhay sa Diyos).

Ang bawat Kristiyano ay may katungkulang magbigay saksi sa Ebanghelyo sa sarili nilang buhay. Ngunit may kanya-kanyang paraan ang Diyos sa bawat isa. Ipinapadala Niya ang isa bilang isang → Layko, upang maitayo nila ang kaharian ng Diyos sa gitna ng mundo ng pamilya at trabaho. Para magawa ito, ibinibigay ng Diyos sa kanila sa Binyag at → Kumpil lahat ng kinakailangang mga kaloob ng Espiritu Santo. Iniatas Niya sa iba ang tungkulin ng pagiging pastol; dapat nilang gabayan, turuan at pabanalin ang bayan ng Diyos. Ang tungkuling ito ay hindi maaaring italaga ninuman sa kanyang sarili; ang Panginoon mismo ang dapat magpadala sa kanya at, sa pamamagitan ng ordinasyon, magbigay ng Kanyang sariling banal na lakas para sa kanilang pagdaraanan. Sa gayong paraan ay maaari silang kumilos bilang kinatawan ni Kristo at mangasiwa ng mga → Sakramento. [Youcat 138]

Ang Diyos ay pag-ibig. Hinahangad din Niya ang ating pag-ibig. Isang anyo ng mapagmahal na pagbibigay sa Diyos ay ang mabuhay tulad ni Jesus - iyon ay: sa pagdaralita, kalinisan at pagtalima. Ang sinumang namumuhay nang gayon ay malaya ang isipan, puso at kamay para sa Diyos at sa tao.

Paulit-ulit na ganap na nagpasailalim ang indibidwal na mga tao kay Jesus upang maialay niya lahat para sa Diyos "alang-alang sa kaharian ng Langit" (Mt 19:12)-- tulad ng napakagandang mga kaloob gaya ng sariling ari-arian, sariling pagpapasya at pag-ibig ng mag-asawa. Itong buhay ayon sa → Evangelical Counsels (pagdaralita, → Kalinisan at pagtalima) ay nagpapakita sa lahat ng mga Kristiyano na ang mundo ay hindi lahat-lahat. Ang pakikipagtagpo lamang sa banal na nobyo "nang harap-harapan" ang makakapagpasaya sa tao sa huli. [Youcat 145]

Ang Sakramento ng Banal na Orden ay may tatlong antas: → Obispo (Episkopo), → Pari (Presbitero), → Diyakono (Diyakono). [Youcat 251]

Inilaan ng Diyos ang lalaki at babae para sa isa't-isa upang "hindi na sila dalawa kundi iisang katawan lamang" (Mt 19:6). Sa ganitong paraan dapat nilang isabuhay ang pag-ibig, maging mabunga at maging tanda para sa Diyos mismo, na walang iba kundi nag-uumapaw na pag-ibig. [Youcat 260]