Të gjithë pyetjet
prev
Pararendëse:3.15 Si bëhet Uji i Bekuar? Çka bën bekimi?
next
Tjetra:3.17 Pse shtegtimet dhe procesionet? Çka është një tërheqje?

3.16 Çka janë reliket?

Traditat dhe devocionet

Një relikt është një kujtim i prekshëm i një shenjti. Reliktet shpesh janë pjesë të trupit apo veshjeve të një shenjti. Kjo nuk është aq e çuditshme sa mund të duket: thjesht mendon për njerëzit që mbajnë një stoli, fije flokësh ose gjëra të tjera të një të dashuri që ka kaluar nga kjo jetë.
Fakti që ne mund të jemi afër, madje edhe ta prekim, një relikte të një shenjti mund të na ndihmojë në fenë tonë. Ashtu si shenjtorët, ne mund të bëhemi vërtet dhe plotësisht të lumtur kur përpiqemi të qëndrojmë gjithmonë pranë Zotit dhe të duam të afërmit tonë.

Reliket janë pjesë të prekshme të shenjtërve që na ndihmojnë të mendojmë për ta & t’i kërkojmë lutjet e tyre.
Urtësia e Kishës

Cilat devotshmëri popullore e shoqërojnë jetën sakramentore të Kishës?

Ndjenja fetare e popullit të krishterë gjithmonë ka gjetur shprehje dhe mënyra të ndryshme për devotshmërinë që shoqëron jetën sakramentore të Kishës, si nderimi i relikeve, vizitat në shenjtërore të ndryshme, shtegtimet, procesionet, Udha e Kryqit dhe Rruzarja. Kisha, me dritën e fesë, ndriçon dhe përkrah mënyrat autentike të devotshmërisë popullore. [KKKP 353]

Is it permissible to venerate relics?

The veneration of relics is a natural human need, a way of showing respect and reverence to the persons who are venerated. Relics of saints are properly venerated when the faithful praise God’s work in people who have devoted themselves completely to God. [Youcat 275]

Ja çfarë thonë Papët

Gjon Damaskeni  [foli] për nderimin e relikeve të Shenjtërve , në bazë të bindjes se shenjtërit  e krishterë, të bërë pjesë në Ringjalljen e Krishtit, nuk mund të konsiderohen thjesht "të vdekur". Duke numëruar, për shembull, ata, reliket ose ikonat e të cilëve janë  të denjë për nderim, Gjoni deklaron... "Para së gjithash [le t'i nderojmë] ata mes të cilëve Hyji u përgjigj,  ai vetëm i Shenjti , i cili pushon mes shenjtërve  (krh. Is 57: 15), si Nëna e Hyjit dhe të gjithë shenjtërit . Këta janë ata, të cilët, për aq sa është e mundur, janë bërë  të ngjashëm me Hyjin  me vullnetin e tyre; dhe me praninë e ndihmën e Hyjit  , me të vërtetë quhen zota  (krh. Ps 82: 6). [Papa Benedikti XVI, Auditori i përgjithshëm, 6 maj 2009]