Të gjithë pyetjet
prev
Pararendëse:4.1 Pse jemi të thirrur mbi tokë?
next
Tjetra:4.3 Çfarë më kërkon Zoti?

4.2 Çfarë duhet të bëj me jetën time?

Thirrja

Në një kohë kur konsumimi dhe depresioni janë në rend të ditës, kjo është një pyetje shumë e rëndësishme. Përgjigja që mund të japim është në të vërtetë mjaft e thjeshtë: qëllimi ynë si qenie njerëzore është të jemi të lumtur.

Rruga drejt lumturisë së vërtetë gjendet vetëm tek Jezusi: ai tha për veten e tij se ai është rruga (Gjn. 14:6)Gjn. 14:6: Jezusi u përgjigj: “Unë jam Udha, e Vërteta dhe Jeta. Askush nuk shkon tek Ati pos nëpër mua”.. Nëse dëshironi të gjeni lumturinë e pafund, është e rëndësishme të investoni në marrëdhënien tuaj me Zotin. Do ta gjeni atë lumturi, sepse Zoti do t'ju ndihmojë të zbuloni se çfarë duhet të bëni me jetën tuaj.

Besojini Zotit kur thotë se ju do e dëshiron të jeni të lumtur. Merreni dhe ndajeni dashurinë e tij me të tjerët. Të tjerat vijnë në vazhdim.
Urtësia e Kishës

Çfarë lidhjeje ka mes Lumnive dhe dëshirës së njeriut për të qenë i lumtur?

Ato i përgjigjen dëshirës për lumturi, që Hyji ka vendosur në zemrën e njeriut për ta tërhequr kah Vetja dhe që vetëm Ai mund ta përmbushë plotësisht këtë dëshirë. [KKKP 361]

Why do we yearn for happiness?

God has placed in our hearts such an infinite desire for happiness that nothing can satisfy it but God himself. All earthly fulfillment gives us only a foretaste of eternal happiness. Above and beyond that, we should be drawn to God. [Youcat 281]

What is freedom and what is it for?

Freedom is the God-given power to be able to act of one’s own accord; a person who is free no longer acts under the influence of someone else.

God created us as free men and wills our freedom so that we might decide wholeheartedly in favor of the good, indeed for the greatest “good”—in other words, for God. The more we do what is good, the freer we become. [Youcat 286]

Kjo është ajo çfarë Etërit e Kishës thonë

Ne, pasi jemi thirrur me anë të Vullnetit të tij në Krishtin Jezus, nuk justifikohemi nga vetja jonë, nga mençuria, mirëkuptimi apo devotshmëria jonë, ose veprat  që kemi bërë në shenjtërinë e zemrës, por përmes besimit, me të cilin Hyji i plotfuqishëm i ka shfajësuar  të gjithë njerëzit nga fillimi; të cilit i qoftë lavdia përgjithmonë e jetës . Amen. Atëherë, çfarë duhet të bëjmë, vëllezër? A duhet të heqim dorë nga  të bërit mirë dhe të braktisim bamirësinë? Zoti le të mos lejojë kurrë që kjo të na ndodhë, por le të jemi të gatshëm për të kryer çdo vepër të mirë (Tit. 3: 1) me seriozitet dhe zell. [Shën Klementi i Romës, Letër drejtuar Korintasve, Kap. 32: 4 (MG 1, 272)]